Tuesday 16 February 2010

Zerdüştlü Gecelerde Hep Seni Andım Niçe, Ne Diyon Bu İşe?

Beynimin içinde kampanalar çalıyor
Önceleri sağ kulağımdaki çınlama sol kulağıma da sirayet etti
Sonsuz şakımalar içinde geçiyor uyanık olduğum bütün anlar
En rahatı uyumak.
Uyumak ne güzel bir şeymiş
Hatta uykuya dalarken bir daha uyanmama ihtimaline
Bir bebe battaniyesi gibi sarılmak!

Uykunun içinde rüyalar var; şimdilik fazla ırgalamadığım ve unutulabilen cinsten
Boynumun arkasında bir tutulma hali
Soğancığımda ara sıra bir patlama hissi veren genişleme duygusu
Ve bir başka devreye atladığımı vehmettiğim bir çarklının tık sesi!
İşte bu tuk sesini duymamak için yazıyorum
Hangi devrede olduğumu bilmek istemiyorum
Beynimin içinde kampanalar çalıyor...

Not: Yine eski günlerdeki gibi 6/12 çalışma temposuna dönmüş durumdayım.(akademik hayat senin neyine a.q) Okumalar, yazmalar, sevişmeler...sekteye uğrayacak gibi. İlgili kişilere duyurulur.

No comments: